Ο μακαριστός γέροντας π. Πολύκαρπος καταγόταν από την Έδεσσα, γεννήθηκε
το 1929 από τον Αμφιλόχιο Μαντζάρογλου και την Βάγια Κοζανίτη. Εκάρη
μοναχός στην Ιερά Μονή του Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου στην Πάτμο.
Χειροτονήθηκε Διάκονος στις 11-10-1951 από τον μακαριστό Μητροπολίτη
Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα Παπαγεωργίου και διορίσθηκε στις 6-11-1952
Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και Αρχιμανδρίτης στις 12-1-1958 από τον
μακαριστό Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα Παπαγεωργίου.
Υπηρέτησε την Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης από το 1952 έως το 1970, στο διάστημα αυτό μεταξύ άλλων Ναών υπηρέτησε και στον Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης. Έπειτα μετετέθη στην Ιερά Μητρόπολη Κασσανδρείας όπου έμεινε έως το 1983.
Το 1983 με μερικές μοναχές συνεκρότησε την Ιερά Μονή Κοιμήσεως της
Θεοτόκου Μάκρης δημιουργώντας μία θαυμαστή μοναστική αδελφότητα που
απαριθμεί σήμερα 50 μοναχές. Συνταξιοδοτήθηκε ως εφημέριος του
Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Νικολάου Αλεξανδρουπόλεως στις 31-12-1987.
Για την εν γένει προσφορά του στον μοναχικό βίο του απενεμήθη το 1991
από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Δημήτριο το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου του
Οικουμενικού Θρόνου ενώ τιμήθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της
Ελλάδος το 2002 με τον Χρυσό Σταυρό του Αποστόλου Παύλου, το ανώτατο
παράσημο της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Ο μακαριστός Γέροντας π. Πολύκαρπος ήταν πνευματικός θησαυρός για τις Μητροπόλεις και τις Ιερές Μονές που υπηρέτησε, γνωστός σε ολόκληρη την Ελλάδα
αλλά και στο εξωτερικό (Συρία-Ρουμανία), ενώ πολλοί επίσκοποι, ιερείς,
μοναχοί και μοναχές κατέφευγαν σ’ αυτόν και ζητούσαν τις συμβουλές του
και την καθοδήγησή του.
Εκδήμησε προς τον Κύριον, που τόσο αγάπησε και υπηρέτησε στην ζωή του, στις 15 Ιουνίου του 2012 σε ηλικία 83 ετών.
Είθε να πρεσβεύει για εμάς προς τον Κύριον.
Είθε να πρεσβεύει για εμάς προς τον Κύριον.
